کشوری که ریکشا وسیله اصلی حمل و نقل است
همه با سه چرخه آشنا هستند. به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل که از دوچرخه تبدیل شده است، می توانند کالاها را بکشند و مردم را حمل کنند و نقش مهمی در زندگی روزمره مردم ایفا کنند. با توجه به انواع سه چرخه ها، می توان آنها را به طور تقریبی به سه چرخه های با نیروی انسانی، سه چرخه های برقی، سه چرخه های موتوردار، سه چرخه های باتری و غیره تقسیم کرد. به طور خاص، سه چرخه های با نیروی انسانی پس از دهه 1930 بسیار محبوب بودند. بعدها، با پیشرفت زمان، سه چرخه های با نیروی انسانی به آرامی با سه چرخه های برقی جایگزین شدند.
نمی دانم بازار سه چرخه با نیروی انسانی را مطالعه کرده اید یا نه. اخیراً ما با سه چرخه های بیشتری با نیروی انسانی تماس گرفته ایم. پس از آشنایی با این صنعت، پتانسیل عظیم این بازار را کشف کردم.
شاید بسیاری از مردم به این صنعت یا افرادی که سه چرخه سواری می کنند نگاه تحقیر آمیز داشته باشند. در ییوو اینطور نیست. همه به سه چرخه های با نیروی انسانی و سه چرخه های برقی احترام می گذارند. چرا؟ بسیاری از مشاغل و کارخانه‌ها در Yiwu از سه چرخه‌هایی با نیروی انسانی استفاده می‌کنند که برای تحویل در مسافت‌های کوتاه ضروری هستند. سه چرخه سواری شغل بسیار پردرآمدی است. تا زمانی که از سختی نترسید، می توانید به طور غیرمستقیم ده ها هزار یوان در ماه کسب کنید.
در چند روز گذشته، به دلیل اینکه یکی از مشتریان آسیای جنوب شرقی به من برای کمک به خرید یک کانتینر سه چرخه با نیروی انسانی سپرده شده بودم، تماس نزدیک بی سابقه ای با تولید کنندگان سه چرخه داشتم. معلوم می شود که این بازار آنقدر که ما تصور می کردیم بزرگ نیست.
تنها در ویتنام، سه چرخه های با نیروی انسانی می توان گفت یکی از راه های اصلی حمل و نقل روستایی و حمل و نقل کالا را به خود اختصاص می دهند. می توانید تصور کنید که چند نفر در آنجا از سه چرخه استفاده می کنند.
بنابراین هنگام انتخاب محصولات، باید دید منحصر به فردی داشته باشید. فقط زمانی که چیزهایی را ببینید که دیگران نمی توانند ببینند، فرصت خواهید داشت.
با این حال، هنوز یک شهر در جهان وجود دارد که هنوز از سه چرخه های نیروی انسانی به عنوان وسیله اصلی حمل و نقل استفاده می کند. بیش از 2 میلیون نفر از آنها وجود دارد و مردم محلی اساساً به آنها برای سفر متکی هستند.
این شهر که به "پایتخت سه چرخه" معروف است، داکا، پایتخت و بزرگترین شهر بنگلادش است. بنگلادش در شمال خلیج بنگال و در دشت دلتا در قسمت شمال شرقی شبه قاره جنوب آسیا واقع شده است. این کشور یکی از کمتر توسعه یافته ترین کشورهای جهان و پرجمعیت ترین کشور با بیشترین تراکم جمعیت در جهان است. به خصوص پایتخت آن، داکا، دارای جمعیتی بیش از 15 میلیون نفر است که در منطقه شهری تنها 360 کیلومتر مربع زندگی می کنند. عقب ماندگی توسعه اقتصادی، تراکم بالای جمعیت و شرایط بد بهداشتی، داکا را به یکی از فقیرترین، شلوغ ترین و آلوده ترین شهرهای جهان تبدیل کرده است. محیط خشن زندگی در آنجا باور نکردنی است.
برخلاف اکثر پایتخت‌ها، اولین برداشت از داکا شلوغ بودن آن است. به دلیل عقب ماندگی اقتصاد، در خیابان های این شهر به سختی می توان روگذر، ساختمان های بلند و یا خیابان های عریض را دید. تنها چیزی که می توانید ببینید جریان بی پایان سه چرخه های با نیروی انسانی است. همچنین به بزرگترین ترافیک شهر تبدیل شده است. این متداول ترین وسیله حمل و نقل برای افراد محلی برای سفر است. مشخص است که داکا در مجموع بیش از 2 میلیون سه چرخه دارد که آن را به شهری با بیشترین سه چرخه های با نیروی انسانی در جهان تبدیل می کند. آنها در خیابان ها رانندگی می کنند و قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت نمی کنند و خیابان های باریک اصلی را شلوغ تر می کنند.
در داکا، مردم محلی به این نوع سه چرخه با نیروی انسانی «ریکوشا» می گویند. از آنجایی که اندازه آن کوچک است، برای سفرهای مسافت کوتاه مناسب است و سواری آن ارزان است، بسیار مورد علاقه مردم محلی است. علاوه بر تعداد زیاد آنها، یکی دیگر از ویژگی های برجسته سه چرخه های داکا با نیروی انسانی این است که کل بدنه این سه چرخه ها به سبک های رنگارنگ، رنگارنگ و هنری رنگ آمیزی شده است. مردم محلی می گویند که به این می گویند فقیر اما زیبا. بنابراین، هنگامی که به داکا می‌آیید، باید یک سه چرخه رنگارنگ سوار شوید، اما نکته‌ای که باید به همه یادآوری کرد این است که چون جاده‌های محلی بیش از حد شلوغ هستند، رسیدن به مقصد به آرامی دشوار است، مگر اینکه مقصد درست جلوتر باشد.
علاوه بر تعداد زیاد سه چرخه ها، یکی دیگر از دلایل اصلی شلوغی ترافیک داکا این است که تنها 60 چراغ راهنمایی در کل شهر داکا وجود دارد و همه آنها کار نمی کنند و امکانات جاده عقب مانده است. همراه با کیفیت پایین رانندگان محلی، عابران پیاده، اتومبیل ها و سه چرخه ها اغلب در خیابان ها با هم مخلوط می شوند و باعث هرج و مرج ترافیک و تصادفات مکرر می شوند. بنابراین، اگر فرصت رفتن به داکا را دارید، بهتر است یک تاکسی معمولی محلی را انتخاب کنید. علاوه بر این، بنگلادش یک کشور اسلامی نسبتا محافظه کار است. توصیه می‌شود خانم‌ها هنگام مسافرت لباس‌های خیلی آشکار نپوشند، به بهداشت توجه کنند و در هنگام بیرون رفتن از برخی از داروهای رایج استفاده کنند.